Μύθοι - Myths
Ο Άδμητος και η Άλκηστη
Ο Άδμητος είχε τα ανάκτορά του στο Χαλκοδόνιο όρος. Κατά την παράδοση, όταν ο Δίας σκότωσε με κεραυνό τον γιο του Απόλλωνα Ασκληπιό, ο Απόλλων με τη σειρά του σκότωσε τους Κύκλωπες που έφτιαχναν τους κεραυνούς του Δία ή μάλλον τους γιους τους, καθώς οι Κύκλωπες ήταν αθάνατοι. Ο πατέρας των θεών, για να τιμωρήσει τον Απόλλωνα, τον έστειλε να υπηρετήσει ως βοσκός επί ένα έτος τον Άδμητο. Ο βασιλιάς των Φερών του φέρθηκε με αγάπη και σεβασμό, που ο Απόλλωνας ανταπέδωσε στον Άδμητο σε δύσκολες στιγμές της ζωής του δεύτερου, και «τας θηλείας βόας πάσας διδυμοτόκους εποίησεν» (Απολλόδωρος, Γ 10, 4), ενώ έκανε τα άλογα του Αδμήτου τα ωραιότερα και τα καλύτερα από όλα τα άλλα (Ιλιάδα Β 763). Από την υπηρεσία του Απόλλωνα προς τον Άδμητο οι κυνικοί φιλόσοφοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας άντλησαν επιχειρήματα εναντίον της αρχαίας ειδωλολατρίας. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Απόλλων εργάσθηκε με τη θέλησή του ως δούλος του Αδμήτου από τον σφοδρό έρωτα που του ενέπνευσε η ομορφιά του βασιλιά των Φερών. Ωστόσο, ο Απόλλων βοήθησε τον Άδμητο να αποκτήσει για σύζυγό του την Άλκηστη, μία από τις 4 κόρες του Πελία, της οποίας ο πατέρας έθετε ως όρο στους υποψήφιους μνηστήρες της να ζέψουν ένα αγριογούρουνο και ένα λιοντάρι σε άρμα. Ο Άδμητος κατάφερε να ζέψει τα δύο θηρία χάρη στη βοήθεια του Απόλλωνα (η σκηνή εικονιζόταν στον θρόνο του Aμυκλαίου Απόλλωνα στην Ολυμπία).
Την ημέρα της γιορτής των γάμων του, ο Άδμητος ενεπλάκη και πάλι σε περιπέτειες: ξέχασε να θυσιάσει στην Άρτεμη και βρήκε το νυφικό θάλαμο γεμάτο δράκοντες, πράγμα που σήμαινε πως έπρεπε να πεθάνει. Ο Άδμητος διέφυγε τον κίνδυνο και πάλι χάρη στον Απόλλωνα, που πέτυχε να εξευμενίσει την αδελφή του θεά και να πείσει τις Μοίρες να απαλλάξουν τον βασιλιά από τον θάνατο αν κάποιος στενός συγγενής του δεχόταν να πεθάνει στη θέση του. Αλλά οι γονείς του Αδμήτου δεν δέχθηκαν να θυσιασθούν για το παιδί τους. Αντίθετα, η Άλκηστη, χωρίς να διαστάσει, θυσιάστηκε στη θέση του συζύγου της. Τότε η Περσεφόνη, συγκινημένη από την αγάπη της Άλκηστης, δεν τη δέχθηκε στον Άδη, αλλά την έστειλε πίσω στον επάνω κόσμο.
Αυτή είναι η αρχαιότερη παράδοση, ενώ νεότερη εκδοχή αναφέρει ότι, όταν ο Άδμητος θρηνούσε τη γυναίκα του, τον επισκέφθηκε ο Ηρακλής, παλιός του σύντροφος στην Αργοναυτική εκστρατεία. Ο ήρωας, μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατο της Άλκηστης, κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο και «μαχεσάμενος `Αιδη» τον νίκησε και έφερε την Άλκηστη πίσω στον σύζυγό της (Απολλόδ. Α 9, 15). Σύμφωνα με τρίτη εκδοχή, ο Ηρακλής παραφύλαξε κοντά στην Άλκηστη όταν αυτή ξάπλωσε για να πεθάνει, και όταν ήρθε ο Θάνατος για να την πάρει τον ανάγκασε, ύστερα από πάλη, να την αφήσει (Ευριπίδη Άλκηστις, στ.1140 κ.ε.).
Ο Άδμητος και η Άλκηστη θεωρούνταν στην αρχαιότητα πρότυπα συζυγικής στοργής. Απέκτησαν τρία παιδιά, τον Εύμηλο, τον Ίππασο και τον Περιμήλη. Από αυτούς ο Εύμηλος διακρίθηκε ως αρχηγός των Φεραίων στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά της Τροίας. Ο Φανόδημος σε σχόλιο στους Σφήκες του Αριστοφάνη λέει πως όταν γέρασαν, ο Άδμητος και η Άλκηστη διώχθηκαν από τις Φερές και, μαζί με τον γιο τους Ίππασο έφθασαν στην Αθήνα, όπου ο Θησέας τους υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα. Η παράδοση αυτή είναι τοπική, αττική. Ο Στράβων γράφει (Ι 447) ότι ο Άδμητος ίδρυσε ιερό του Απόλλωνα στην Ερέτρια, κοντά στα Φάρσαλα.
Ο Άδμητος και η Άλκηστη
Ο Άδμητος είχε τα ανάκτορά του στο Χαλκοδόνιο όρος. Κατά την παράδοση, όταν ο Δίας σκότωσε με κεραυνό τον γιο του Απόλλωνα Ασκληπιό, ο Απόλλων με τη σειρά του σκότωσε τους Κύκλωπες που έφτιαχναν τους κεραυνούς του Δία ή μάλλον τους γιους τους, καθώς οι Κύκλωπες ήταν αθάνατοι. Ο πατέρας των θεών, για να τιμωρήσει τον Απόλλωνα, τον έστειλε να υπηρετήσει ως βοσκός επί ένα έτος τον Άδμητο. Ο βασιλιάς των Φερών του φέρθηκε με αγάπη και σεβασμό, που ο Απόλλωνας ανταπέδωσε στον Άδμητο σε δύσκολες στιγμές της ζωής του δεύτερου, και «τας θηλείας βόας πάσας διδυμοτόκους εποίησεν» (Απολλόδωρος, Γ 10, 4), ενώ έκανε τα άλογα του Αδμήτου τα ωραιότερα και τα καλύτερα από όλα τα άλλα (Ιλιάδα Β 763). Από την υπηρεσία του Απόλλωνα προς τον Άδμητο οι κυνικοί φιλόσοφοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας άντλησαν επιχειρήματα εναντίον της αρχαίας ειδωλολατρίας. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Απόλλων εργάσθηκε με τη θέλησή του ως δούλος του Αδμήτου από τον σφοδρό έρωτα που του ενέπνευσε η ομορφιά του βασιλιά των Φερών. Ωστόσο, ο Απόλλων βοήθησε τον Άδμητο να αποκτήσει για σύζυγό του την Άλκηστη, μία από τις 4 κόρες του Πελία, της οποίας ο πατέρας έθετε ως όρο στους υποψήφιους μνηστήρες της να ζέψουν ένα αγριογούρουνο και ένα λιοντάρι σε άρμα. Ο Άδμητος κατάφερε να ζέψει τα δύο θηρία χάρη στη βοήθεια του Απόλλωνα (η σκηνή εικονιζόταν στον θρόνο του Aμυκλαίου Απόλλωνα στην Ολυμπία).
Την ημέρα της γιορτής των γάμων του, ο Άδμητος ενεπλάκη και πάλι σε περιπέτειες: ξέχασε να θυσιάσει στην Άρτεμη και βρήκε το νυφικό θάλαμο γεμάτο δράκοντες, πράγμα που σήμαινε πως έπρεπε να πεθάνει. Ο Άδμητος διέφυγε τον κίνδυνο και πάλι χάρη στον Απόλλωνα, που πέτυχε να εξευμενίσει την αδελφή του θεά και να πείσει τις Μοίρες να απαλλάξουν τον βασιλιά από τον θάνατο αν κάποιος στενός συγγενής του δεχόταν να πεθάνει στη θέση του. Αλλά οι γονείς του Αδμήτου δεν δέχθηκαν να θυσιασθούν για το παιδί τους. Αντίθετα, η Άλκηστη, χωρίς να διαστάσει, θυσιάστηκε στη θέση του συζύγου της. Τότε η Περσεφόνη, συγκινημένη από την αγάπη της Άλκηστης, δεν τη δέχθηκε στον Άδη, αλλά την έστειλε πίσω στον επάνω κόσμο.
Αυτή είναι η αρχαιότερη παράδοση, ενώ νεότερη εκδοχή αναφέρει ότι, όταν ο Άδμητος θρηνούσε τη γυναίκα του, τον επισκέφθηκε ο Ηρακλής, παλιός του σύντροφος στην Αργοναυτική εκστρατεία. Ο ήρωας, μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατο της Άλκηστης, κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο και «μαχεσάμενος `Αιδη» τον νίκησε και έφερε την Άλκηστη πίσω στον σύζυγό της (Απολλόδ. Α 9, 15). Σύμφωνα με τρίτη εκδοχή, ο Ηρακλής παραφύλαξε κοντά στην Άλκηστη όταν αυτή ξάπλωσε για να πεθάνει, και όταν ήρθε ο Θάνατος για να την πάρει τον ανάγκασε, ύστερα από πάλη, να την αφήσει (Ευριπίδη Άλκηστις, στ.1140 κ.ε.).
Ο Άδμητος και η Άλκηστη θεωρούνταν στην αρχαιότητα πρότυπα συζυγικής στοργής. Απέκτησαν τρία παιδιά, τον Εύμηλο, τον Ίππασο και τον Περιμήλη. Από αυτούς ο Εύμηλος διακρίθηκε ως αρχηγός των Φεραίων στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά της Τροίας. Ο Φανόδημος σε σχόλιο στους Σφήκες του Αριστοφάνη λέει πως όταν γέρασαν, ο Άδμητος και η Άλκηστη διώχθηκαν από τις Φερές και, μαζί με τον γιο τους Ίππασο έφθασαν στην Αθήνα, όπου ο Θησέας τους υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα. Η παράδοση αυτή είναι τοπική, αττική. Ο Στράβων γράφει (Ι 447) ότι ο Άδμητος ίδρυσε ιερό του Απόλλωνα στην Ερέτρια, κοντά στα Φάρσαλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου