Μύθοι

Ο ηλιακός θεός Άμων Ρα

 Προστάτης των ισχυρότερων Φαραώ, των οποίων θεωρείτο πατέρας και στους οποίους χάριζε τη νίκη εναντίον όλων των εχθρών του, ο θεός των Θηβών έγινε ο κατ' εξοχήν εθνικός θεός. Οι πιστοί του τον αναγόρευσαν σε «βασιλέα των θεών», με το όνομα Άμων Ρα, καθώς ταυτίστηκε με τον Ραε, τον αρχαίο ηλιακό θεό, τον οποίο υποκατέστησε εξ ολοκλήρου ως δημιουργός του κόσμου και αρχηγός της Μεγάλης Εννεάδας. Από τότε ο Άμων Ρα απεικονίζεται στους πίνακες των βασιλικών τάφων καθισμένος στη βάρκα του Ήλιου να φωτίζει κατά το νυχτερινό δωδεκάωρο τους νεκρούς.

Παρ' όλα αυτά ο Ρα δεν έχασε ποτέ τα αρχαία βασιλικά δικαιώματά του και με το όνομα Ρα Αραχτής λατρεύονταν παράλληλα με τον Άμωνα Ρα αλλά εντελώς χωριστά. Θετική αντίδραση απέναντι στον Ρα σημειώθηκε ευθύς μετά το θάνατο του Αμένοφι Γ', του οποίου τα κείμενα και τα ανάγλυφα του ναού του Λούξορ υμνούν τη θεία γέννηση, αποτέλεσμα των ερώτων του θεού των Θηβών και της βασιλομήτορος, συζύγου του Τούθμωσι Δ', με την ανάδυση της λατρείας του Ατέν.
Η νέα θρησκεία όμως υπήρξε εφήμερη, καθώς αμέσως μετά το θάνατο του μεταρρυθμιστή Ακενατόν ο γιος του όχι μόνο επανέφερε τη λατρεία του Άμωνα αλλά και απαρνήθηκε το πατρικό του όνομα, αλλάζοντάς το από το αιρετικό Τουτανχατόν (Toutankh Aton = ζώσα εικόνα του Ατέν) στο ορθόδοξο Τουταγχαμόν (Toutankh Amon = ζώσα εικόνα του Άμωνα).
Έχοντας επανακτήσει όλη την παλαιά του δόξα από τον Χορεμχέμπ (Xoremheb) και τους βασιλείς της δεκάτης ενάτης δυναστείας, που γέμισαν τους ναούς του με δώρα, ο Άμων, ενσωματωμένος πλέον οριστικά με τον Ρα, απέκτησε περιουσία ίση με τα τρία τέταρτα περίπου της περιουσίας όλων των άλλων Αιγυπτίων θεών μαζί. Μια καταγραφή αυτής της περιουσίας που πραγματοποιήθηκε επί εποχής Ραμσή Γ', καταδεικνύει ότι ο θεός είχε, μεταξύ άλλων, 81.322 δούλους και 421.362 ζώα.
Οι μεγάλοι ιερείς του, οι πρώτοι προφήτες του Άμωνα, που εξελέγονταν μεταξύ των ισχυρότερων αρχόντων, πολύ σύντομα έκαναν το λειτούργημά τους κληρονομικό, και αφού υπηρέτησαν σε ανακτορικές θέσεις την εποχή των ανίσχυρων φαραώ της εικοστής δυναστείας, κατέλαβαν εντέλει τη βασική εξουσία μέσω του Χερί Χορ, o οποίος διαδέχτηκε τον τελευταίο Ραμσή. Λόγω των ταραχών που επακολούθησαν, οι Θήβες έπαψαν πια να είναι τόπος της βασιλικής διαμονής και πολιτική πρωτεύουσα της Αιγύπτου και περιήλθαν στην αποκλειστική ιδιοκτησία του Άμωνα, έχοντας μετατραπεί πλέον σε ένα είδος θεοκρατικής πολιτείας, όπου την εξουσία ασκούσε ο θεός, είτε απ’ ευθείας μέσω των χρησμών, είτε μέσω, όχι του πρώτου προφήτη του, όπως πριν από λίγο, αλλά της επίγειας συζύγου του, «της συζύγου του θεού», η οποία ως κόρη συνήθως του φαραώ, απολάμβανε τις μεγαλύτερες τιμές, κυβερνώντας την πόλη και διοικώντας τα απέραντα κτήματα του θεού-συζύγου της.