Φουσκοθαλασσιά
Ο ήλιος ανατέλλει…
ησυχία στη
μαρμαίρουσα επιφάνεια .
Το χρωματόμετρο ανήμπορο
μπρος στις
πιτσιλισμένες προσδοκίες ,
λευκόπλωρα καραβάκια
γνέφουν από μακρυά .
Η ατμήλατη
σκιά μου παρατηρεί
κατάπληχτη από
ασφαλές κυβερνείο .
Χρυσαφένια τα
μαλλιά της χίμαιρας
λαμπυρίζουν στα
διάφανα νερά ,
ηδύτατες σειρήνες
τμηματοποιούν
τον άνεμο
σε περίτεχνα επιτόνια ,
αναρριχώμενοι οι
αφροί
τυλίγουν την
παρθένα σάρκα μου .
Αόρατη η
αγχόνη καθρεφτίζεται
στο μπλε
της αβύσσου ,
η ακίδα
της πυξίδας αμετανόητος
σύμμαχος στα
ύφαλα της φουσκοθαλασσιάς .
Ανυπεράσπιστο το
ταξίδι μου
στην ύπουλη
πνοή της ανησυχίας !
Αναφιλητά ναυαγών
προειδοποιούν
για την
ετερόφωτη γοητεία της
σελήνης…
Αγέρωχο θεριό
μπρος στη ρόχθο
των κυμάτων ,
αναθαρρεύω στο
ανεξίθερμο ελάχιστο ,
χάνω την
κατεύθυνσή μου στο
τίποτα .
Η αναμέτρηση
βίαιη με αναγορεύει
απόκληρη ,
το τρίκαρτό
μου πολλάκις ξεβρασμένο
σ’
αχαρτογράφητες σκοπέλους !
Ο ήλιος
δύει…
ο διαστροφικός χρωστήρας
βουτά
στον χυλό
τ’ απολογισμού !
Ασάλευτοι οι
λεπτοδείχτες
στην τραχιά
μαρμαρυγή των άστρων ,
ο θόρυβος
της απόγνωσης συνηχεί
με τον
δαίμονα της πείρας ,
χιόνι στα
στεγανά της μοναξιάς !
Όρθια στην
προβλήτα ατενίζω
το σκέλεθρο
της σχεδίας μου ,
ανάπηρη η
παρόρμηση κολυμπά στα
ρηχά …
Η παράσταση
έλαβε τέλος και
το τρόπαιο…
βαρετά συμπεράσματα !
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη
Γ’ Βραβείο στον
διαγωνισμό ποίησης του
λογοτεχνικού περιοδικού
«Κελαινώ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου