Η μικρή αρχή. Μετακινώ πέτρες βαριές να ανοίξουν περάσματα τ’ άχαρα αγόρια να ‘ρθουν με το κουρεμένο κεφάλι και τα γδαρμένα γόνατα που η ανάγκη γρήγορα σαν δάγκωμα φιδιού σε μια στιγμή ονόμασε άντρες. Και πέρασμα μεγάλο ευρύχωρο για τ’ άγουρα κορίτσια με το μπιμπικιασμένο πρόσωπο τα ντυμένα με τον καημό της μάνας, για ¨ένα καλό παιδί.¨ Από περιοδικό κομμένα τα όνειρα τους στο μαξιλάρι κρύβουν με πνιχτά γελάκια και καρδούλες σχεδιάζοντας στο άχαρο σχολικό βιβλίο την ζωή τους στα φύλλα του βάζουν σελιδοδείκτη. Βολάκης Κων/νος Λεμεσός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου