Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΝΤΟΥΠΗ - ΒΑΡΚΟΥΛΕΣ ΦΤΙΑΧΝΩ.



Βαρκούλες φτιάχνω
~~~~~~~
Η ομίχλη γύρω μου πυκνή και με τυλίγει.
όρθια στην κουπαστή στην καταχνιά σε ψάχνω.
Μια πόρτα κλείνει, μιαν άλλη σαν βαθιά πληγή ανοίγει.
Λέξεις δεν βρίσκω...το χαρτί, βαρκούλες φτιάχνω.
~~~~~~~~~~~
Στο τέρμα ανοίγω μηχανές, μα και τραγούδια,
ταξίδι απόψε σαν θα ‘ρθεις θα σου ταιριάξω.
Λευκά σαν κρίνα μες το κύμα τα λουλούδια,
απ’ το όνειρό μου πριν χαθείς θα σου τα τάξω.
~~~~~~~
Μα αν προλάβεις και χαθείς πριν σε στολίσω
πριν κλάψω, αγάπη μου πριν πω, πριν τραγουδήσω,
στεφάνια ήλιου με νερόκρινα θα πλέξω
και κύμα, κύμα θα πατώ να σου τα τρέξω...
~~~~~~~~~~~
Και τότε εσύ χρυσή κλωστή θα μου πετάξεις,
δρόμο θα ανοίξεις με αστέρια θα χαράξεις,
κάθε που ο πόνος σου και η θλίψη με τυλίγει
παραδεισένιους κόσμους η κλωστή θα μ’ ανοίγει.

ΣΟΦΙΑ ΝΤΟΥΠΗ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου