Η Ελισάβετ της Αυστρίας ήταν η δεύτερη κόρη του δούκα Μαξιμιλιανού Ιωσήφ της Βαυαρίας και της πριγκίπισσας Λουδοβίκας της Αυστρίας του Οίκου των Βίττελσμπαχ. Η μητέρα της Λουδοβίκα ήταν αδελφή της αρχιδούκισσας Σοφίας και εξ' αιτίας αυτού η Πριγκίπισσα Σίσυ είχε κοινή καταγωγή με τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα, ο οποίος ανήκε και αυτός στον Οίκο των Βίττελσμπαχ. Παντρεύτηκε, σε ηλικία 16 ετών, τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ των Αψβούργων και μαζί απέκτησαν 4 παιδιά: τη Σοφία που πέθανε σε ηλικία μόλις 2 ετών, τη Γκιζέλα, τον πρίγκιπα Ροδόλφο (ο οποίος αργότερα πέθανε) και τη Βαλέρια. Υπήρξε και έζησε αντισυμβατικά ως αυτοκράτειρα της Αυστρίας και ενώ ήταν αγαπητή ανάμεσα στους υπηκόους της, προκαλούσε την αντιπάθεια της αριστοκρατίας της Βιέννης επειδή περιφρονούσε τους κανόνες του αυλικού πρωτοκόλλου. Έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της στο Γκέντερλε στα βόρεια της Βουδαπέστης και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στους Ούγγρους, κυρίως για την επίτευξη του Αυστροουγγρικού Συμβιβασμού του 1867 τη χρονιά που στέφθηκε βασίλισσα της Ουγγαρίας.
Η μικρή κόρη της Σίσυς, Σοφία, πεθαίνει σε ένα ταξίδι στην Ουγγαρία από ατύχημα και η πεθερά της ισχυριζόμενη ότι αυτή ήταν η υπεύθυνη για τον θάνατο της μικρής παίρνει τα υπόλοιπα παιδιά και αναλαμβάνει την ανατροφή τους. Το 1889 πεθαίνει και ο γιος της Ροδόλφος, διάδοχος του θρόνου, μαζί με την ερωμένη του Μαρία Βετσέρα στο κυνηγετικό περίπτερο του Μάγιερλιγκ, στα δάση της Βιέννης. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι επρόκειτο για δολοφονία από αναρχικούς, ενώ άλλοι για αυτοκτονία, έχοντας σαν πληροφορία ότι η Σίσυ είχε στα χέρια της μια επιστολή του γιου της Ροδόλφου, που εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του αλλά και της θανάτωσης της αγαπημένης του Μαρίας από τον ίδιο. Το γεγονός πάντως ότι ένας διάδοχος αυτοκρατορίας σκοτώνεται μαζί με την ερωμένη του και ότι ποτέ δεν βρέθηκαν οι ένοχοι, συγκλόνισε τα ανάκτορα της Βιέννης και ολόκληρο το λαό.
Μετά το τραγικό αυτό γεγονός η Σίσυ αποφασίζει να φύγει από τα ανάκτορα της Βιέννης, να πάει στην Ελλάδα για την οποία εκτιμούσε τον πολιτισμό της και ιδιαίτερα την μυθολογία της, όπου έκτησε ένα «δικό της» ανάκτορο στην Κέρκυρα το 1890, το Αχίλλειο. Μερικά δημοσιεύματα ισχυρίζονται ότι η κλονισμένη υγεία της από τη φυματίωση την οδήγησε στην Κέρκυρα, όμως αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια αφού το υγρό κλίμα της Κέρκυρας κάθε άλλο από ευεργετικό για την περίπτωση αυτή θα ήταν. Το ανάκτορο αφιερώνεται στον ομηρικό ήρωα Αχιλλέα που ενσαρκώνει τη δύναμη και την ομορφιά, αλλά που πεθαίνει χτυπημένος από βέλος στο μοναδικό τρωτό σημείο του, την «αχιλλειο πτέρνα». Αυτό είναι και το κοινό σημείο ανάμεσα στον Αχιλλέα και το γιο της, Ροδόλφο. Σαν τον Αχιλλέα και εκείνος ήταν αήττητος στα μάτια της μάνας του και τον χτύπησε η μοίρα με το βέλος της στη δική του «αχίλλειο πτέρνα», στην καρδιά . Μέχρι το 1960 στο ανάκτορο αυτό, ο φύλακας και ξεναγός παρουσίαζε το γεγονός του θανάτου του Ροδόλφου και της ερωμένης του Μαρίας σαν αυτοκτονία και η αιτία ήταν, όπως έλεγε, η αποκάλυψη από τη μητέρα της Μαρίας ότι η αγαπημένη του ήταν στην πραγματικότητα ετεροθαλής αδελφή του. Γι' αυτό το λόγο και η Σίσυ εγκατέλειψε τα ανάκτορα της Βιέννης πήγε στην Κέρκυρα γεμάτη πόνο και θλίψη, χωρίς τον αυτοκράτορα άνδρα της που ήταν η αιτία να χάσει τον μονάκριβο γιο της τόσο νέο.
Η Σίσυ δολοφονήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1898, σε ηλικία 61 ετών, από τον αναρχικό Ιταλό Λουίτζι Λουκένι, ο οποίος την μαχαίρωσε με ένα λεπτό αιχμηρό αντικείμενο σε περίπατό της, έξω από το ξενοδοχείο Beau Rivage στη Γενεύη. Η ζωή και ο θάνατός της αποτέλεσε θέμα για πολλές κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές με πιο γνωστή την ταινία Σίσυ (Sissi - 1955) με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό Ρόμι Σνάιντερ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το πεζογράφημα«Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, φύλλα ημερολογίου» που έγραψε ο Κωσταντίνος Χρηστομάνος, ο οποίος το διάστημα 1891-1893 υπήρξε αποσπασματικά δάσκαλος ελληνικών και συνοδός της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου