ΠΟΙΗΣΗ

ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΙΣΚΙΟΙ

Οι ελπίδες μας έχουνε στόμα

τα χαλίκια μας απέραντους ήχους

ερωτικής κατάνυξης

Οι μυρωδιές των λεμονανθών

λιμνάζουν στους ίσκιους της θύμησης

που’ ναι μαχαίρια στη γλώσσα μας

μέσα πάντα στο σκοτεινό

νανούρισμα της αναμονής.

Επάνω στα συρματοπλέγματα της συμφοράς

στέκονται αμίλητες

 οι φωτογραφίες των αγαπημένων.

Στα κουρσεμένα κρύα πέλαγα

μας περιμένουν τα όνειρα

με στεφάνια από φύλλα ακακίας.

Κάπου μας περιμένει κι η σιωπή.

Τεράστιο αλέτρι που τρώει τα σωθικά μας….

ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΑΡΤΕΜΗΣ

1988,Συλλογή ποιημάτων:

“Αναφλέξεις Εικονολατρείας”