Έρωτας
Ποτάμι
Χίλιες όψεις το
νερό
Τη μια βαθαίνει
την άλλη ξεθωριάζει
Μ’ ένα βαρκάρη
φλύαρο
Που πέφτει ώρες
- ώρες στη σιωπή
Όπου κι αν πας,
ποτάμι.
Σέρνει μαζί του
Στην ακατάλυτη
στέρνα
Τα εκατόφυλλα
ρόδα της φωτιάς
Παρθενικά
τεκμήρια του κοσμογόνου έρωτα.
Ο έρωτας
Ο έρωτας
Παράθυρο στον
έγκλειστο ουρανό
Χρυσάνθεμο που
ανθεί
Στον κρατήρα του
ήλιου
Ο έρωτας.
Μαζεύει τώρα τα
φτερά
Και τα φθαρμένα
βέλη στη φαρέτρα του
Κυλιέται στη γη
αδάμαστο ζώο
Ποζάρει φτηνό
αγαλματίδιο
Στις αυλές και
στα πάρκα
Κι ασελγεί στις
λίμνες με τα νούφαρα.
Νερό
Σκίσε τη σάρκα
μου ως το κόκαλο
Κρύσταλλο γίνε
Χείμαρρος
Και πλύνε με
Μυριάνθη Παναγιώτου Παπαονησιφόρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου