ΠΟΙΗΣΗ - Πόπη Κλειδαρά, Θα γυρίσω μια μέρα.

Θα γυρίσω μια μέρα

Θα γυρίσω μια μέρα.

Όμως τώρα πρέπει να φύγω,

επιβάλλεται.

Μη νομίζεις πως είναι εύκολο,

δεν είναι κι ας μοιάζει.

Θα γυρίσω μια μέρα.

Δεν θα το περιμένεις,

θα ’ναι σε μια στιγμή

που θα με θέλεις πίσω,

όχι όπως τώρα

που μας διχάζουν

οι μέρες, οι νύχτες,

η κάθε πτυχή του χρόνου.

Θα γυρίσω μια μέρα

για την αλήθεια

και θα ’χω απεγκλωβιστεί

απ’ το κελί που κατοικεί το ψέμα.

Θα γυρίσω μια μέρα

και τότε μην πεις

πως δε γνωρίζεις

τους κόσμους που σ’ έκλεισα

για να σ’ έχω πάντα μαζί μου,

σ’ αυτό το ταξίδι που φεύγω,

σ’ αυτή τη δύσκολη μάχη

που πρόκειται να δώσω

με τον εαυτό μου τον ίδιο.

Θα γυρίσω μια μέρα

και δε θα θες να τελειώσει

η μέρα αυτή.

Θα θες να τη ζεις ξανά και ξανά

μιας και θα πρόκειται

για τον ιδανικό γυρισμό,

μ’ ένα δάκρυ βουβό

κι ένα χαμόγελο λύτρωσης.

Θα γυρίσω. Μείνε. Περίμενε.

Όπου να ’ναι θα λες

και ξάφνου θα με δεις μπροστά σου!

Πόπη Κλειδαρά