«ΈΡΩΤΑΣ ΕΊΝΑΙ»
Έρωτας είναι το δίχως άλλο
αυτό που νιώθω γιατί αλλιώς
πώς εξηγείται αυτό το πάθος
κι’ αυτός ο πόθος που ‘ χω
εντός,
που όλα τα κάνει να’ ναι
ωραία
να’ χει λιακάδα ουράνιο φως
αν και Χειμώνας με τέτοιο
κρύο
να ‘μαι κουλάτος και ζεστός;
Την αϋπνία μου γεμίζει
με νοερή της συντροφιά
και το φαί που δεν αγγίζω
άλλη μια ένδειξη γλυκιά.
Έρωτας είναι το δίχως άλλο.
Στο δρόμο θα ‘βγω και θα πω
στον κόσμο όλο που με βλέπει
’’Είναι δικιά μου κι’ αγαπώ
Αυτά που κάνουνε εκείνη
να μοιάζει θεία μαγικιά
και της ψυχής μου τη γαλήνη
να έχει κάνει μια… μπουκιά.
Την αγαπώ Θεέ μου πόσο!
Δεν το χωρά ανθρώπου νους.
Κι απ’ τη Ζωή μου αν μού
φύγει
Νονά να βρείτε και νονούς.
Βαφτίσια θα ‘χουμε καινούργια
Θρησκεία άλλη και Ναός
Αφού τις φλέβες μου σαν κόψω
Δεν θα λογιέμαι Χριστιανός.
ΌΜΩΣ
Γιατί να κάνω τέτοιες
σκέψεις;
Ας ζήσω όνειρο τρελό
Του νου τις μαύρες επισκέψεις
Διώχνω κι’ ας πάνε στο καλό.
Ερωτευμένος είμαι φίλοι
Ερωτευμένος και γι’ αυτό
Τ’ αλλόκοτα αυτά που λέω
Να συγχωρήσετε ζητώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου