Μια νότα
κρέμεται σε τεντωμένη χορδή
Καλοκουρδισμένα
τα απλά συναισθήματα
μια συγχορδία
ζητούν απεγνωσμένα
Τη μελωδία
κυνηγούν να πιάσουν
να φτιάξουν
λέει από την αρχή
εκείνο το
παλιό πεντάγραμμο
Στρογγυλές
νότες πάνω στις γραμμές
χορταστικό το
κλειδί που τις ορίζει
Ένα και δύο
και τρία τέταρτα
και ο χρόνος
ευλαβικά μετρά
τις ανάσες
εκείνες τις γενναίες
που πάντρεψαν
σε γάμο μυστικό
ένα τσέλο και
ένα κλαρίνο
Χωρέσαμε σου
λέω γελώντας δυνατά
σε εκείνη την
ορχήστρα ξαφνικά
κρατήσαμε στα
χέρια μας με δέος
σαν άγιο
φυλαχτό τη μουσική του κόσμου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου