Αγάπη...
Με αμφιθιάς και άνοιξης λουλούδια στα
μαλλιά σου,
τρανό ταξίδι κίνησες για του ουρανού τα
άστρα!
Με κτύπους και ζυγιάσματα της τρυφερής
καρδιάς σου
απ’ τα συντρίμμια γύρευες πως να
πυργώσεις κάστρα.
Και πύργωσες και έκτισες, μα ξέχασες το
φεγγάρι
να το στολίσεις μάτια μου με την
περπατησιά σου...
Άφησες και στον άνεμο, στου απάνεμου τη
χάρη,
να σκορπιστεί στα πέρατα η νιότη κι η
ομορφιά σου!
Με γιασεμιά ολόλευκα σου έπλεξα στεφάνι
να το φοράς σαν θα διαβείς του Άδη το
σκοτάδι!
Αν το μπορούσα μάτια μου θα έκτιζα λιμάνι
που να χωρά κάθε ψυχή που αποζητά ένα
χάδι.
Θα του ‘βαζα και όνομα... θα το ‘λεγα
Αγάπη...!
Για να ‘ναι ο τόπος που γλυκά πάντα θα σ’
αγκαλιάζει.
Άλλο σκοτάδι να μην ‘ρθει... άλλη καρδιά
μην πάθει,
Σοφία δεν έχω λόγια Με συγκινησες πολύ. Μάλλον το αληθινό μπορεί και ζωντανεύει εντονότερα συναισθήματα. Και οι λέξεις σου πολύ ευηχες . Απλά τέλειο. Θα το σχολιασουμε αν βρεθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για το τόσο όμορφο σχόλιο!!!!! Εγώ θα πω πως εγώ απλά καταθέτω την ψυχή μου!!!!! Για να γίνει κάτι συγκινητικό, αληθινό ή εύηχο χρειάζεται την δική σου ψυχή που το εισπράττει!!!! Θέλω να πω πως τα λόγια μου δεν θα ήταν τίποτε από όλα όσα τόσο όμορφα σχολίασες δίχως τη δική σου ψυχή!!!!!!!Την ''Αγάπη'' μου!!!!!!!
ΔιαγραφήΛέξεις ταιριασμένες και τοποθετημένες με περίσσεια μαεστρία. Λέξεις γεμάτες αλήθεια και πόνο, όνειρα, χρώματα, μυρωδιές, νοιάξιμο, μισεμός και πολλή πολλή αγάπη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου χάρισες!!!
Τι να πω τώρα εγώ...ένα ευχαριστώ μου φτάνει; Ευχαριστώ πολύ Αθηνά μου και ναι η αγάπη τα έχει όλα αυτά...και τα όνειρα και τα χρώματα και τις μυρωδιές κι αλλά πολλά κι άλλα τόσα... και βρίσκονται στην ψυχή σου και σε όσες ψυχές μπολιάστηκαν με αυτήν!!!!!Την "Αγάπη μου!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή