ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ
Τα μάτια σβήνουν απ’ τις ομίχλες της τύρβης και στις καρδιές ξεραίνονται οι προσδοκίες . Τα ματωμένα ακροφύσια στοιβάζονται στις χωματερές. Κι οι κλίβανοι καίνε μεγαλόπρεπα : σωθικά και λέξεις. Οι ομίχλες ξανά και ξανά τυλίγουν τις βάρκες του τέλους. Να , η εικόνα τού αναπόφευκτου, γέννημα της αιώνιας παρακμής, εν απουσία του γεννήτορα .
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου