Χαθήκαμε!!!
Στέρεψε ο χρόνος και έτσι
χαθήκαμε…
σαν επιβάτες που δεν σταθήκανε.
Τα τρένα φεύγουν κυλούν σαν δάκρυα
και ‘γω σε ψάχνω στου νου την άκρια.
Να είχα από κάτι να πιαστώ
και θα σε έψαχνα ως το φεγγάρι!
Το ένα φιλί σου σαν σταυρό
έχω φυλάξει στης ψυχής μου το συρτάρι!…
Φταίει ο χρόνος που εμείς χαθήκαμε,
που οι αναμνήσεις στα δυο κοπήκανε…
Μα σαν κοίλανε βροχή και δάκρυα
χίλια μας κάνουνε μικρά κομμάτια!
Να υπήρχε κάτι… πίσω να
σ’ έφερνε
σαν το φεγγάρι στη γη θα έγερνε…
δρόμο τα αστέρια να σου χαράζανε
κι όσα μας ‘τυχαν γλυκά να αλλάζανε!
ΣΟΦΙΑ ΝΤΟΥΠΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου