ΠΟΙΗΣΗ - ΜΑΧΗ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗ, "Του κόσμου το χρυσό φτερό".

Του κόσμου το χρυσό φτερό

Του κόσμου το χρυσό φτερό

Χαρτί μικρό γυαλιστερό

Άνεμος να το γράφει

Αέρας λόγια και ματιές

Από εκείνες τις φωτιές

Που η ζωή μας βάφει

Σαν σκαρφαλώσεις και φανείς

Από τον τοίχο της αυλής

Κρυμμένα λόγια θα τα βρεις

Σε όποιο τόπο και να βγεις

Λουλούδια βγάζει ο ουρανός

Απλώνουν πάνω σαν καπνός

Απ’ τα φουγάρα της ψυχής

Το μπλε σαν στάζει μην το πιείς

Τάξε της νύχτας αγκαλιές

Σύννεφα στρώματα ευχές

Κάνε το όνειρο οδηγό

Σύμμαχο φίλο καρδιακό

Του κόσμου το χρυσό φτερό

Γράφει εκείνα τα μπορώ

Που σπρώξανε τον ουρανό

Λίγο πιο πάνω απ’ το  Θεό...