ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΜΟΥΛΙΟΥ, «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ».

Λένα Μαυρουδή Μούλιου

Β.Ε.

«Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ»

Η Βίκυ, δεν θυμάται στη ζωή της να έχει μισήσει άνθρωπο, ή να ευχήθηκε το χαμό του. Ναι μεν λοιπόν άνθρωπο δεν μίσησε, μα δύο Κράτη ναι και μάλιστα πολύ. Την Τουρκία και τη Γερμανία. Την πρώτη για τα δεινά που υπέστησαν οι πρόγονοί της και τον ξεριζωμό τους και την δεύτερη για τις πληγές που άφησε στην ψυχή της η φρικτή τετράχρονη Κατοχή. Νόμιζε λοιπόν ότι το συναίσθημα αυτό, πέραν της μονιμότητάς του γι αυτά τα δύο Έθνη δεν θα το γνώριζε ποτέ. Να όμως που γελάστηκε, γιατί τώρα μισούσε, μισούσε με όλο της το είναι και όλες της οι σκέψεις, ολημερίς κι’ ολονυχτίς ήταν δοσμένες σε σχέδια εκδίκησης και αφανισμού, αυτή που δεν είχε βλάψει μήτε ανωφελή κώνωπα. Μισούσε θανάσιμα το πρώην αγόρι της και τούτο, όχι γιατί αυτός πρόδωσε τις προσδοκίες και τον δεσμό τους, αλλά για τον τρόπο που την εξέθεσε στα μάτια του περίγυρού τους διαδίδοντας πράγματα φρικτά. Λεπτομέρειες ιδιωτικές της κοινής ζωής τους των τριών χρόνων, συνήθειες και συμπεριφορές της που διανθισμένες με κακόβουλη ειρωνεία, φάνταζαν τουλάχιστον σαν βιτσιόζικες και πάντως όχι και τόσο νορμάλ, πράγμα που βέβαια πολύ απείχε από την πραγματικότητα.    

Γιατί το έκανε αυτό;

Μόνο και μόνο γιατί η κοπέλα μετά τον χωρισμό τους δεν έστρεξε ξωπίσω του, δεν έπεσε στα πατώματα, δεν θρήνησε. Για τον απλούστατο λόγο ότι εκείνη πίστευε ακραδάντως ότι άπαξ και το γυαλί ράγιζε το όποιο κόλλημά του θα ήταν επισφαλές και πάντα έτοιμο προς διάλυση. Μα ο Αντρέας δεν ήταν αυτής της Σχολής. Περίμενε από εκείνη να τον εκλιπαρήσει. Και όταν είδε ότι όχι μόνον δεν έγινε κάτι τέτοιο και ότι ίσως να αισθανόταν και βαθιά ανακούφιση από τη  διάλυση του δεσμού τους, ήρθε και λύσσαξε που λένε. Έδειξε τόσο κόκκινο το κοντέρ μέτρησης της κακίας του που αυτό κινδύνευσε να εκραγεί. Και μόνο to ότι εξέλαβε σαν αδιαφορία, την καρτερικότητα και τον αυτοσεβασμό της κοπέλας, φανέρωνε την παράνοια του ατόμου. Και έμ εσε πράγματα εναντίον της που ξευτελίζουν το ανθρώπινο είδος, τονώνοντας έτσι κατά την άποψή του την δική του αυτοεκτίμηση και αυταρέσκεια. Εκτόξευε τόση λάσπη ο ανεμιστήρας του, που έστω και λίγη να κολλούσε κάπου, τον επιδιωκόμενο σκοπό του τον υπηρετούσε. Απόδειξη ότι κοινοί τους φίλοι άρχισαν να απομακρύνονται  από την παρέα της. Η Βίκυ στην αρχή δεν πολυκατάλαβε τι συνέβαινε …Μα όταν το κατάλαβε ένιωσε μια τέτοια αηδία και θυμό που δεν μπορούσε να τον τιθασεύσει. 

Η διασπορά ψευδών ειδήσεων έβαινε διαρκώς αυξανόμενη και διογκούμενη που άπτονταν πια του σκανδάλου.

Η κατάσταση του κοριτσιού έφτασε να γίνει τραγική. Ντρεπόταν τους δικούς της οι οποίοι ναι μεν της συμπαραστέκονταν αλλά που εκείνη έτσι όπως ήταν ευαισθητοποιημένη και την φευγαλέα σκιά που ΝΟΜΙΖΕ ότι διέκρινε στα μάτια τους, κάτι σαν ‘’λες να,’’ την τρέλαινε. Δεν ήθελε και πολύ πια για  να χάσει τον έλεγχο και να θέλει να του κλείσει το άνανδρο στόμα παντοι οτρόπως. Το μικρόβιο της εκδίκησης πολλαπλασιαζόταν με γρήγορους ρυθμούς σχηματίζοντας τεράστιες αποικίες, θέριεψε. Η Βίκυ έβαλε εμπρός ένα διαβολικό πράγματι σχέδιο εκδίκησης.

Αγόρασε με την βοήθεια ενός φίλου που ήξερε από όπλα, ένα πιστόλι, λέγοντάς του ότι μάθαινε σκοποβολή για την αυτοάμυνά της από εχθρούς που απειλούσαν αυτήν και την οικογένειά της. Τού είπε ότι το κατήγγειλε στην αστυνομία και ότι ζήτησε άδεια οπλοφορίας. Ο φίλος τής συνέστησε να αγοράσει κάποιο  που έμοιαζε μεν με παιχνιδάκι έτσι μικρό που ήταν αλλά που κατείχε το ρεκόρ ευθυβολίας μην παρεκκλίνοντας από τον στόχο ούτε χιλιοστό. Ήταν το μικρότερο πιστόλι που είχε κατασκευαστεί ever.Μετρούσε τρία χρόνια ζωής  και ήταν πιο αποτελεσματικό από οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερό του καθώς εκεί που σημάδευες εκεί οδηγούνταν η σφαίρα χωρίς ούτε χιλιοστό παρέκκλισης όπως προείπαμε. Έχουν και τα όπλα τα χαρίσματά τους στο τρόπο που μετέρχονται για να επιφέρουν μια καταστροφή… Κόστιζε γύρω στα 400 ευρώ ποσό σχετικά μεγάλο όσο και ο σκοπός για τον οποίο το ήθελε η Βίκυ.

Η αγορά πραγματοποιήθηκε και η κοπέλα μπήκε σε ένα άλλο επίπεδο σχεδίου πια, πώς να πετύχει  αυτό το  σχέδιο χωρίς να σφάλει, γιατί η ευκαιρία έπρεπε να είναι ΜΙΑ. Ορισμένα πράγματα έτσι και δεν τα πετύχεις με την πρώτη δεύτερη ευκαιρία δεν σού δίνεται. Μεγάλο ρόλο βέβαια παίζει και ο τρόπος που ο βελζεβούλ θα βάλει το χέρι του, το  κέρατό του να πούμε σωστότερα, προστρέχοντας για βοήθεια.  

Υπήρχαν και στιγμές δισταγμού, λιποψυχίας , μα ένα τραγικό γεγονός έδωσε την αποφασιστική διαταγή :‘’ΠΥΡ,’’ και δεν γινόταν πια να κάνει πίσω.

Ο αγαπημένος της πατέρας, παίζοντας ξερή στο καφενείο της γειτονιάς και εν μέσω αστεϊσμών και πειραγμάτων των συμπαικτών του εξέλαβε ένα πείραγμα σαν υπαινιγμό για τις κακοήθειες που ξερνούσε το βρωμόστομα του πρώην φίλου του παιδιού του, συγχύστηκε και ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είχε σαν αποτέλεσμα αυτή η ‘’ξερή’’ να είναι και η τελευταία του. Το γεγονός τούτου του θανάτου ήταν και η χαριστική βολή στις όποιες αναστολές το κοριτσιού και όταν ο πρώτος καιρός το πένθους πέρασε, έβαλε μπρός το σχέδιο εξόντωσης του Αντρέα. Αυτός ο προδότης και αισχρός συκοφάντης ήταν πια στα μάτια της ο δολοφόνος και  του πατέρα της.

Μπασκετμπολίστας ο νεαρός και με την ομάδα του πετούσαν για Νέα Υόρκη όπου θα έδιναν σειρά προγραμματισμένων αγώνων πολύ σημαντικών για την καριέρα ενός αθλητή.

Η Βίκυ με μια πολύ πετυχημένη μεταμφίεση φρόντισε να μπει στην ίδια πτήση. Ολωσδιόλου αγνώριστη με μια μελαχρινή περούκα στα ξανθά της μαλλιά και παράξενα γυαλιά ηλίου που τα φορούσε και μέσα στο σκάφος, φρόντισε να βρει θέση κοντά σ’ αυτήν του πρώην της. Άπειρες φορές είχε ταξιδέψει μαζί του ήξερε πώς να κινηθεί. Η μόνη διαφορά ήταν η μεταμφίεσή της και η μεταφορά στην χειραποσκευή της του κομψού της περιστρόφου. ‘’Και πώς το  περάσατε μαντάμ από τις ακτίνες ελέγχου που για τον φόβο τρομοκρατικών ενεργειών διύλιζαν κυριολεκτικά τον κώνωπα;’’

Και ιδού τι σκαρφίστηκε φίλε μου το κορίτσι. Έβαλε σε ένα μεταλλικό νεσεσέρ 4-5 λίμες διαφόρων μεγεθών, ψαλιδάκια και άλλα σύνεργα μανικιούρ, που ήξερε ότι θα δημιουργούσαν θέμα. Το πιστολάκι της είχε φροντίσει να το …τετραγωνίσει με πρόσθετα ελάσματα μεταλλικά, έτσι που να μοιάζει με ένα άκακο κουτάκι μεγέθους πακέτου τσιγάρων ΠΕΡΊΠΟΥ. Και βέβαια οι ελεγκτές έκαναν focus στα σύνεργα μανικιούρ και η Βίκυ φασαρία για να τα πάρει, αποπροσανατολίζοντας πλήρως τον έλεγχο . Μα τα σαΐνια, δίνοντας σημασία σε ασήμαντα ‘’εργαλεία’’ παρέκαμψαν το μεταλλικό κουτάκι που αμυδρά θύμιζε κάτι και το κορίτσι ρίσκαρε μεταμφιέζοντάς το όπως και τον εαυτό της.

Έτσι γίνονται κάτι τρομοκρατικές ενέργειες οι οποίες με λίγη περισσότερο οξυμένη φαντασία των ελεγκτών θα μπορούσαν να αποφευχθούν.

Του κορτάκια πρώην της δεν μπορούσε να περάσει έτσι αβρόχοις ποσίν η παρουσία της όμορφης μελαχρινής συνεπιβάτιδάς του και από δω το είχε από κει το είχε μαθημένος καθώς ήταν σε ερωτικούς ελιγμούς, βρέθηκε κάποια στιγμή να κάθεται δίπλα της, οδηγημένος από μα χαιρέκακη Μοίρα ίσως.

«Να ‘μαι κι’ εγώωωω» τής λέει αυθάδικα ο κόκορας, προσφέροντάς της μια καραμέλα.

Η κοπέλα αρνείται ευγενικά και στην συνέχεια σκύβει κοντά του με οικειότητα που δεν τον κατέπληξε πιστεύοντας ότι καμιά γυναίκα δεν μπορούσε να αντισταθεί στην γοητεία του, λέγοντάς του:

«Το βλέπεις τούτο δω το κουκλάκι; Ξερνάει κάτι σφαίρες, μα κάτι σφαίρες το ίδιο γλυκές με τις καραμέλες σου που δεν έφαγα. Εσύ όμως τις σφαίρες θα τις φας αν τώρα αμέσως δεν κάνεις αυτά που θα σου πω, βγάζοντας όμως τον σκασμό. Συνεννοηθήκαμε;»            

«Αν συνεννοηθήκαμε λέει; ΑΠΟΛΎΤΩΣ. Μα δεν μού λες γνωριζόμαστε; Η φωνή σου κάτι μού λέει. Δεν μπορώ να το εντοπίσω αλλά θα το βρω».

«Σκάσε, σήκω, και σιγά σιγά πήγαινε στην τουαλέτα. Θα σ’ ακολουθώ. Έτσι και κάνεις καμιά στραβή, (δεν λέω ‘’εξυπνάδα’’, γιατί απ’ ό, τι σε κόβω δεν θα πρέπει ο βαθμός IQ σου να είναι ιδιαίτερα υψηλός) την έβαψες. Δεν ξέρεις όμως και καμιά φορά… Θα μπεις στην τουαλέτα, θα ασφαλίσεις την πόρτα και θα την  ανοίξεις όταν ΕΓΩ σού πω πότε: ΜΕ  ένα συνθηματικό κτύπημα που θα σου κάνω. Δώσε βάση: Ένα ΤΟΚ παύση, τρία ΤΟΚ παύση, ένα ΤΟΚ. Επαναλαμβάνω! ΕΝΑ , ΤΡΙΑ , ΕΝΑ . Το εμπέδωσες; Ωραία. Αν και δεν θα χρειαστεί…

Σου αρέσουν τα αρώματα; Μύρισε και πες μου αν το femme συγκρίνεται με κανένα άλλο. Σήκω λοιπόν. Έγινα κατανοητή ελπίζω, ντάξει;»  

«Ουάου. Γουστάρω. Μού αρέσουν οι ζόρικες. Να σού πω, Θα κλειστώ  που θα κλειστώ εκεί μέσα. Γιατί να μ’ αφήσεις μόνο μου; Έλα και θα περάσεις θαυμάσια μαζί μου».

«ΟΙ καμπινέδες με τις βρωμιές τους είναι για κάτι βρωμόμουτρα σαν ελόγου σου. Σκάσε και προχώρα. Το να σου φυτέψω μια σφαίρα με τούτη τη γλύκα θα είναι μεγάλη μου ευχαρίστηση και τιμή. Θα προσφέρω υπηρεσία στην ανθρωπότητα ξεβρωμίζοντάς την από απόβλητα σαν εσένα. Μα για όσο υπακούς στις προσταγές μου δεν κινδυνεύει το σαρκίο σου. Το ’πιασες; Τουαλέτα λοιπόν και σκάσε. Εγώ δεν είμαι δολοφόνος σαν εσένα μπες μέσα και κάνε ό, τι ΕΊΠΑ. Καλά να περάσεις στο περιβάλλον που σού ταιριάζει …»

Αμέσως μετά η Βίκυ πήγε και κάθισε στη θέση της και βάλθηκε να ξεφυλλίζει τους TIMES που βρήκε στη θήκη του καθίσματός της. 

Και ιδού το θέαμα των θεαμάτων… Λίγο λίγο έξω από την τουαλέτα μαζεύονταν επιβάτες δεδομένου ότι ορισμένες ανάγκες δεν μπορούν να περιμένουν, μα ο ένοικος της τουαλέτας δεν έλεγε να βγει. Βρε κτυπούσαν την πόρτα, βρε του φώναζαν, αυτός μούγκα. Ήρθε και η πανέμορφη αεροσυνοδός και μη ξέροντας σε ποια γλώσσα να απευθυνθεί, χρησιμοποίη σε και αυτή την διεθνή του αρχέγονου κτυπήματος ‘’τοκ τοκ τοκ’’ (πολύ απείχε …αυτό το κτύπημα από το συνθηματικό). Μα απάντηση καμιά.

Ξανά μανά ‘’τοκ τοκ τοκ’’ εντονότερα αυτή τη φορά, μα απάντηση καμιά και πάλι. 

Οπόταν βάδισε προς το πιλοτήριο να συνεννοηθεί με τον κυβερνήτη για το πώς θα αντιμετώπιζε την περίεργη τούτη υπόθεση που δεν ήξερε πώς θα εξελισσόταν.

Μα τα λεπτά περνούσαν και ο ένοικος που κατά πώς φαίνεται προτιμούσε τα σκατά από τη γειτνίαση με τους άλλους επιβάτες δεν έλεγε να βγει. Έλα όμως που και οι αδημονούντες επιβάτες μούγκριζαν από ανώτερη βία που απειλούσε το κάτω μέρος του σώματός τους; Και όταν ούτε η υπηρεσία ασφάλειας του αεροσκάφους που προσέτρεξε έφερε αποτέλεσμα, αποφασίστηκε να σπάσουν την πόρτα … Η Βίκυ όμως, που ήταν η μόνη που ήξερε τι συνέβαινε μέσα στο ναό της ανθρώπινης ανακούφισης  περί άλλων τύρβαζε. Απορροφημένη δήθεν τελείως από την ανάγνωση της εφημερίδας και γελώντας με ένα γέλωτα εσωτερικό που μετά μεγίστης προσπάθειας εμπόδιζε του να γίνει… εξωτερικός!!!! Και να. Η πόρτα σπάζει και αντικρίζουν τον Αντρέα με κατεβασμένα τα βρακιά και με τα απόκρυφά του σε πλήρη θέα να κοιμάται μακαρίως στη λεκάνη που ως γνωστόν δεν μπορείς και να την πεις αναπαυτική… Το άρωμα της ‘’γυναίκας ‘’ που είχε εισπνεύσει έκανε τη δουλειά του και αυτός δεν επρόκειτο μόνος του να ξυπνήσει αν δεν πέρναγε άλλη μία ώρα.

Ο φωτογράφος που συνόδευε την αποστολή έβγαζε τις φωτογραφίες της Ζωής του όπως έλεγε ενθουσιασμένος. Σε λίγο θα έκαναν το γύρω του διαδικτύου και του κόσμου όλου. Το ρεζίλεμα του Αντρέα ήταν μη αναστρέψιμο. Με το πάθημά του θα γελούσε ο Πλανήτης. Και επειδή ο κόουτς φοβήθηκε ότι τούτο θα είχε επιπτώσεις και στην ομάδα, ευγενικά μα αποφασιστικά τον εξαίρεσε της αποστολής και μάλιστα τον συμβούλευσε να επιστρέψει πάραυτα στη Ελλάδα και για ένα διάστημα οπωσδήποτε να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Αναγκάστηκε δε να του κάνει γνωστό ότι ο πρόεδρος πνέων μένεα εναντίον του, πολύ φοβόταν ότι θα απαιτούσε την οριστική αποβολή του από την ομάδα (πράγμα που ήδη είχε κάνει και του το έφερνε ο κόουτς του Αντρέα μαλακά μαλακά).

Αυτή ήταν η αρχή της καταστροφής της αθλητικής του καριέρας, και όπως δεν είχε μάθει και τίποτα άλλο να κάνει στη ζωή του το μέλλον του φάνταζε ζοφερότατο. Το δε γκομενιλίκι του πήγε και αυτό άπατο, γιατί ποια από τις κοπέλες που αυτός λάτρευε θα δεχόταν τα χαχανητά που θα τον συνόδευαν άμα τη εμφανίση του.

Όταν συνήλθε πια εντελώς από τον αλλόκοτο ύπνο του, έψαξε απεγνωσμένα να βρει την πανούργα μελαχρινή, που άρχισε σιγά σιγά να συνειδητοποιεί ΠΟΙΑ ήταν, αλλά το κορίτσι καθώς ήδη είχαν προσγειωθεί είχε εξαφανιστεί. Και άντε μετά εσύ Αντρίκο να αποδείξεις ότι ο γυναικείος αυτός εφιάλτης που σου κατέστρεψε τη ζωή ήταν η Πρώην σου που σε εκδικήθηκε με τούτον τον τρόπο για το κακό που της έκανες.

Αν βέβαια έχεις μπέσα, που δεν έχεις, θα παραδεχτείς ότι σού άξιζε να πληρωθείς με το ίδιο νόμισμα, και στο κάτω κάτω η πληρωμή αυτή ήταν αναίμακτη. Και ποιος είναι εκείνος ο Δικαστής που θα την δικάσει και θα την βρει ΈΝΟΧΗ;

Κανείς.

Ενώ εσένα σε δίκασε ΚΑΠΟΙΟΣ και μέσω αυτής της κοπελιάς σε οδήγησε στην καταστροφή σου…

Όλα εδώ πληρώνονται Φίλεεεεε!

ΤΕΛΟΣ