...περιμενα...
Ολο και μακραινει τουτος ο οριζοντας
.στους κλυδωνισμους των βλεφαρων.
Το βλεμμα της χαρας παγωσε
.στις στεγες των ανθρωπων.
Οι αγκαλιες της προσμονης
.ντυθηκαν ανελπιδα κουρελια.
Νυχτωσε στα ονειρα
Θαμπο το τζαμι
.στο καθε δακρυ του μοχθου
Το αιμα πλεει...στο λιθινο καμπο της φθορας.
Ξεπνοος ο χρονος
.ξεθωριαζει πανω στα σεντονια της λησμονιας.
Και τι να σου κανει......
Μιαν ηλιαχτιδα απο το μακρος της καρδιας
Στα κεραμιδια του χειμωνα
.φυτρωσαν σπαθια.
Οι σειρηνες του φοβου
.αδυσωπητη σφαγη στις μνημες μας.
Που δεν ξυπνησαν..
.και σημερα.
.τις περιμενα
Εδω στα σκαλοπατια
Που ξεροσταλιαζουν οι θλιψες του κοσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου